Za „ojca” ramoneski uznaje się projektanta mody Irvinga Schotta. Model nazwany wtedy Perfecto powstał pod koniec lat 20. ubiegłego wieku, a dokładnie w 1928 roku. Twórca prawdopodobnie nie zdawał sobie sprawy z tego, że jego dzieło stanie się wręcz kultowym ubraniem.
Projekt powstał w ramach współpracy z firmą Beck Industries, będącej największym dystrybutorem motocykli Harley-Davidson w Stanach Zjednoczonych. Dlatego na początku ramoneskę upodobali sobie motocykliści, którzy chętnie zakładali na przejażdżki krótkie kurtki niekrępujące ruchów. Cechą charakterystyczną kurtki było wszycie suwaka na skos, co miało zapobiegać marszczeniu się ubrania.
Symbol buntu
W pewnym momencie ramoneska stała się symbolem buntu młodych ludzi. Znawcy mody z firmy odzieżowej Magnetic wyjaśniają, jak do tego doszło:
W 1953 roku na ekrany kin wszedł kultowy film „Dziki” z Marlonem Brando. Aktor wcielił się w rolę zbuntowanego przywódcy gangu motocyklistów. W związku z tym, że w tamtym czasie Brando był ulubieńcem młodzieży, buntownicy szybko zaczęli kopiować jego styl. Doszło nawet do tego, że szkoły w USA zakazały noszenia tej części garderoby. W ten sposób kurtka Perfecto stała się symbolem buntu.
Skąd nazwa ramoneska?
Skąd zatem wzięła się nazwa ramoneska? Stylem słynnego aktora zainspirował się także Johny Ramone, który był liderem jednego z najsłynniejszych zespołów punkowo-rockowych – Ramones. Grupa powstała w Stanach Zjednoczonych w 1974 roku. W związku z tym, że wszyscy członkowie zespołu nosili te kurtki, szybko przyjęła się inna nazwa.
Ramoneskę ozdabianą ćwiekami, rysunkami czy buntowniczymi napisami zaczęli nosić członkowie subkultury punków, która rozwinęła się właśnie w Ameryce oraz Wielkiej Brytanii. W Polsce w tych czasach trudno było dostać produkty z Zachodu, jeśli jednak udało się sprowadzić jakiś model, również był oznaką buntu.
Dziś ramoneskę noszą prawie wszyscy. Stała się częścią codziennej garderoby, którą kobiety coraz częściej łączą np. z eleganckimi spódnicami tiulowymi. Dostępne są różne modele i kolory. Odpowiednio wystylizowany model nadal stanowi odzież chętnie noszoną przez młodych ludzi identyfikujących się z subkulturami. Nie jest to jednak aż taka oznaka buntu, jaki wyrażali młodzi ludzie w latach 70. czy 80. ubiegłego wieku.